45/27
Üç Fransız gazeteci, Kızıl Kmerler rejiminden aldıkları bir davet üzerine 1978’de Kamboçya’ya seyahat eder ve tehlikeli bir maceraya atılırlar. 2025’te yapılacak 97. Akademi Ödülleri’nde Kamboçya’nın En İyi Uluslararası Uzun Metraj Film dalındaki resmi katılımı. S21: La máquina roja de matar (2003)’dan düzenlenmiştir. Le Temps des cerisesŞarkı sözleri Jean Baptiste Clément, müzikleri Antoine RenardTino Rossi tarafından seslendirilmiştir. Kesinlikle bir şaheser. Bunu izleyebilmek için bütün hafta bekledim ve şimdi bu sanat eserine tanıklık edebiliyorum. Bu filmi 4:3 formatında, statik çekimlerle izlemek benim için tamamen yeni bir deneyim, ayrıca sinemadaki seyircinin gerçekten filme odaklandığını, kimsenin ses çıkarmadığını söylememe gerek yok. Güzel bir film, biraz belgesel/tarihi bir film olduğunu düşünüyorum ama önemli değil, bu bir sanat eseri. Açılış sahnesinden sonuna kadar olan çekimlerin kompozisyonu beni gerçekten etkiledi, denge çekimleri o kadar güzeldi ki basit denge çekimlerinin bu kadar güzel çıkmasını nasıl sağlayabileceğimizi göremedim, desen çekimleri de öyle. Bir karakter bir şey yapmak için risk aldığında beni her zaman heyecanlandırır, bazı sahneler sadece bir davettir, ancak onları öldüreceklerini düşünürüm. Bu, diğer Kızıl Kmer filmlerinden farklı olan, bir uzaylı olan başka bir kişinin bakış açısından bir film. Kızıl Kmerlerin trajik sahnelerini gördüm, ancak burada yeni bir şey var, sadece eğleniyorlar ve şakalaşıyorlar, ancak uzun sürmüyor. İyi bir yoldaşla tanışacak kadar şanslıydılar ve Pol Pot ile arkadaştılar, aksi takdirde ilk günden ölürlerdi. Kızıl Kmerler hakkındaki gerçeği araştırmak için yaptıklarından gerçekten minnettarım, en tehlikeli risk olsa bile. Bunu iyi yaptılar, ancak sonu yeterince iyi değildi. Sonuna daha fazla odaklansalardı, muhtemelen söyleyebileceğim en iyi film olurdu. Ve hikaye anlatımıyla ilgili bir şey daha, hikayeyi anlatmak için az sayıda insan kullanıyorlar, yaratıcı bir yol ama çok sayıda kişi kullanıyorlar ve bazı kısımlarda izleyiciye yeterince şey anlatmıyorlar. Karakterleri tasvir etmek için kullandıkları sanatsal konsept (adının ne olduğunu bilmiyorum), karakterlerin hareketi yerine kamera anını kullanarak, hikayeyi başka bir seviyede olan müzikle anlatıyor. Gerçek şu ki, çektikleri videolarla karıştırmak için gerçek Kızıl Kmer videolarını kullanıyorlar ve sonuçlar gerçekten iyi, etkileyici. Ve Sophana, Alain’i Pol Pot ile çektikleri sahneleri çok sevdiğimi tekrar söyledi, yüzü yok, sahne onun gölgesinden Alain’in pozisyonuna doğru çekiliyor ve her şey onun gölgesinin gölgesinde, Alain’in yüzü hariç ve bu bize Alain’in eski arkadaşından deneyimlediği hissi tamamen anlatıyor. Tüm filmde Pol Pot’un yüzünü gösterdikleri tek bir sahne yok, hangi açıdan çekerlerse çeksinler, resimde sadece yüzünü görüyoruz. Şu anda bu belgeseli inceliyorum, bu yüzden bu film bana çalışmalarım için gerçekten en iyi tavsiyeyi veriyor ve evet, belgeseli inceledikten sonra belgeselin hiç de fena olmadığını ve filmi daha iyi anlamama yardımcı olduğunu hissettim. 9.5/10 Bu arada, harika bir film, kaçırmayın!